In mijn praktijk zie ik
over het algemeen mensen met ambitie,
die streven naar het allerbeste. Ze zijn gedreven, leggen de lat
hoog en vinden het belangrijk maximaal te presteren. Ze zijn
vaak perfectionistisch, trekken veel naar zich toe en hebben
het liefst alles onder controle hebben. Ze stellen niet
alleen hoge eisen aan zichzelf, vanuit de
omgeving kan er ook veel van hen
worden verwacht, zowel
zakelijk als privé.
Wanneer verantwoordelijkheidsgevoel,
een grens over is gegaan naar irrealistische schuldgevoelens
lijkt het tij soms lastig te keren en een stap terug te doen.
Vaak ook mede door onvoldoende inzicht en besef,
hetgeen dan ook belangrijk zal zijn om
aandacht aan te besteden.
Zodra ontspannen
en genieten steeds lastiger wordt,
kan men het gevoel hebben van alles te moeten,
te worden geleefd en niet meer aan zichzelf toe te komen.
Wezenlijk opladen blijft steeds langer uit en wanneer de druk
te hoog oploopt, kan dit soms tot verschillende klachten leiden,
zoals stress en burn-out klachten, verslaving-of doseringsproblematiek
en eetproblematiek. Waar bijvoorbeeld alcohol, drugs of (on)gecontroleerd eten in eerste instantie een uitweg leken te bieden, zijn
deze uiteindelijk een belemmering gaan
vormen in het leven.
In principe zijn ambitie, perfectionisme
en doorzettingsvermogen allemaal positieve eigenschappen
die veel op kunnen leveren. Maar soms schieten ze hun doel voorbij en keren
ze zich tegen je. Je raakt uit balans. Het doel is om deze eigenschappen
weer functioneel voor je te laten worden, zodat je weer verder kunt gaan
om alles uit het leven te halen wat erin zit. Door hun persoonlijkheid
en positie zijn cliënten vaak geneigd om door te gaan, hun
probleem te ontkennen en hulp te zien als een teken van
zwakte. Wanneer men zichzelf eenmaal de ruimte heeft
gegeven, het op een andere manier te doen, is het een
gevoel van opluchting en de ware bevrijding het
cadeau dat men nooit had verwacht
werkelijkte beleven.
Andere mensen
kunnen een onbestemd gevoel hebben.
Ze realiseren zich soms alles te hebben, maar toch niet gelukkig
te zijn en vragen zich af hoe dit nu kan. Ze proberen dingen te veranderen.
die ‘verkeerd’ zijn aan zichzelf of hun omgeving, maar raken
het gevoel niet kwijt. Ze hebben vaak moeite
met grenzen aangeven, waardoor ze zich
eigenlijk voortdurend
aanpassen.
Ze hebben behoefte
weer te weten wie ze zijn, wat ze kunnen
en wat ze willen. De energie weer te hebben,
doelen na te streven, het beste uit
zichzelf te halen, te genieten
en gelukkig te zijn.
Vast blijven lopen in hoog gevoeligheid
is ook een veelvoorkomend probleem, dat zowel bij kinderen
als (jong)volwassenen voorkomt. Hier gaat het om de herkenning,
en tevens de erkenning en acceptatie van de gevoeligheid,
die in wezen al het vruchtbare potentieel in zich heeft
heeft dragen. Weten hoe het aan te wenden en een
manier vinden die aansluit bij de persoon, draagt
bij aan de positieve ontdekking, ontwikkeling,
ontplooiing en verwezenlijking van het
autonome authentieke zelf, dat zich
tevens veilig en verbonden voelt
met zijn of haar omgeving.